o'cockaigne

Brandir is nu zeven en een halve maand jong en verbaast zich er steeds over dat alles zo krimpt. Eerst kon hij onder de tafer door lopen nu legt hij zijn kop op tafel. Hij geniet er duidelijk van dat hij alles beter kan observeren en ik wacht op het moment dat hij het één en ander van de tafel of het aanrecht plukt. Tot nu toe is hij erg braaf, pakt alleen oude kranten uit de emmer met aanmaak spullen voor de kachel en heeft verder alleen zijn of Calhoun’s speelgoed gesloopt. Want daar is hij goed in; oogjes uitpeuteren en piepers onklaar maken. Bij Sonja heeft Bernice het houten meubilair ontdekt en is dit een beetje aan het bij werken. Hopelijk gaat Brandir dit niet doen.

Wat Brandir nog steeds erg graag doet is op schoot liggen. Een paar maanden geleden was dit voor lange tijd, dat werd steeds korter en nu is het gelukkig voor Simon nog maar een paar minuten want Brandir weegt inmiddels 33 kilo! Maar het moet nog wel iedere avond even. Het is te hopen voor Simon dat Brandir op een gegeven moment inziet dat hij er toch te groot voor wordt!