Posts Tagged ‘Cscarf O’Cockaigne’

Brandir en Bernice zijn RASZUIVER!!!

O’Cockaigne Deerhounds – raszuivere Deerhounds.

IMG_8060 (2) (800x533)

Sinds vorig jaar is het mogelijk om via de DWZRV een windhond te laten testen op raszuiverheid. Via de volgende link kunt u alles over de voordracht van mevrouw Dr. Wimmer lezen. Vortrag von Frau Dr. Wimmer über den DNA-Test zur Rassebestimmung bei Windhunden…

Voor de Deerhounds kunt u hier Hier können Sie die Ergebnisse der Studie herunterladen (PDF) …  meer vinden.

In onderstaand artikel, geschreven door Dr. Dominique d Caprona, wordt hetzelfde behandeld maar vindt u ook alles over de andere windhonden en halfwindhonden.

http://sloughi.tripod.com/preserving/geneticswesterbredsighthoundsgermany.html

 

Amy

In het afgelopen jaar is gebleken dat er vele hounds niet raszuiver zijn en zoals u zelf kunt lezen/zien, is dit ook het geval bij de Deerhounds. Vorig jaar heeft Sonja haar hounds deel laten nemen aan de test en ook bloed van Cheytah is toen onderzocht. Gelukkig bleek zij raszuiver te zijn.

SONY DSC

 

 

 

Inmiddels zijn we er wel achter dat er meerdere fokkers honden verkopen als zijnde Deerhounds terwijl dit longdogs en/of lurchers zijn. (Een longdog is een kruising tussen windhonden en een lurcher is een kruising tussen een windhond en een ander hond, meestal een herder of terriër.)Caintha 8,5 jaar jong

Een zeer bekende Deerhoundfokker, die al vele decennia in het ras zit, heeft onlangs laten weten dat hij nog nooit een Deerhound met Hubertus-klauwen heeft gezien en ook de kleur ‘wheaten’ is volgens Dr. Jödicke (hij heeft dit in de vorige eeuw al gemeld) al geruime tijd ‘uitgestorven’. Maar er zijn ook ‘grijze’ kruisingen waarbij je in de meeste gevallen aan bepaalde vormen van lichaamsdelen kunt zien dat de hond niet raszuiver is.

Als u de raszuiverheid van uw windhond in twijfel trekt kunt u dit laten testen door wat bloed (EDTA) te laten nemen bij uw dierenarts. Deze moet natuurlijk ook het chipnummer controleren aan de hand van het entingsboekje of de stamboom. Dit moet samen met het door u en uw dierenarts ingevulde formulier, dat u kunt vinden op de site van de DWZRV (www.DWZRV.de → Formulare → DNA-Fingerprint) opgestuurd worden naar Frau Ursula Arnold, Schlierbacher Weg 56, 64678 Lindenfelsen, Duitsland en vergezeld gaan met een schrijven waarin vermeld staat dat het om de “DNA-Test zur Rassebestimmung bei Windhunden” gaat. Als u het ergens anders heen stuurt krijgt u zeer waarschijnlijk geen correcte uitslag. De kosten van de test zijn ongeveer 80, – euro, hiervoor krijgt u later een rekening.

IMG_0208

 Enfin, om in de toekomst alle ellende voor te zijn, hebben we Brandir en Bernice ook maar laten testen en gelukkig blijken ook deze Deerhounds ECHTE Deerhounds te zijn!

 

 

 

Weekendje Breed show in Engeland.

scannen0003

Daar Sonja en ik gepland hadden om naar de Breed show van de Engelse Deerhound Club te gaan, is Sonja de dagen tussen het Pinksterweekend en de Breed show hier gebleven. Het gaat gelukkig een stuk beter met Bernice en zodoende hadden de pups lol voor tien. De eerste dagen konden ze gewoonweg niet ophouden met spelen en moesten we ze af en toe binnen halen om tot rust te komen. Het probleem is dat als ze moe worden, ze inschattingsfouten gaan maken en dan ergens tegen aan lopen. Zo hadden ze al een paar keer over een bank gesprongen maar op een gegeven moment ging dit dus fout en liep Brandir op drie poten met een gat in z’n pols, een flinke schaafwond op zijn knie en een enorm opgezwollen tweede dij. Traumeel en koude kompressen deden hun wonderen en de volgende dag liep hij weer als een kieviet. Ook Silva en Calhoun vinden het schitterend om achter de pups aan te jagen hier op het terrein maar dat hebben wij liever niet want het eindigt altijd in een potje inhakken op één van de twee pups. Enfin na een kleine week spelen werden Brandir en Bernice wat rustiger en dat gaf goede vooruitzichten voor de trip naar Engeland want het was natuurlijk voor het eerst dat ze zich in een hotel netjes moesten gaan gedragen en gelukkig hebben ze dat ook gedaan.IMG_8996

De reis via de Eurotunnel verliep voorspoedig tot dat we in Engeland onder Londen kwamen. Hier waren ze, zoals altijd, met de weg bezig en dit veroorzaakte natuurlijk lange files. Iets later dan gepland kwamen we bij het hotel aan en zijn we eerst met de hounds gaan lopen. Het grootste gedeelte van het enorme landgoed was in beslag genomen door een golfcourse maar er waren ook een paar sportvelden waar geen kip te zien was. Hier hebben we dagelijks Brandir en Bernice lekker kunnen laten ravotten want dat hebben ze toch echt nodig! Helaas vergaten we iedere keer het fototoestel mee te nemen anders hadden we echt wel een paar hele mooie plaatjes gehad. Jammer! Brandir vond al die Deerhounds erg spannend, iedere keer als er ergens iemand met een Deerhound aan de lijn liep moest hij dat goed bekijken, net alsof hij nog nooit een Deerhound had gezien! Hij wilde ze ook altijd allemaal begroeten en vooral de hele kleine pupjes vond hij schitterend. Op een gegeven moment stonden we te praten met Mick Peach toen Toby, de fokker van Brandir en Bernice, op ons af kwam. Een vreugdevol weerzien en na even goed kijken herkenden ook de pups Toby. Het was mij wel opgevallen dat er in één van de auto’s die bij ons stonden, een Deerhound zeer geïnteresseerd naar ons stond te kijken. Totdat Betina naar ons toe kwam en zei dat het Cscarf was! Ik ben gelijk naar hem toegelopen en door het autorek heen werd ik helemaal afgelikt. Betina had zeer ernstig haar enkel verzwikt en hierop bood ik meteen aan om Cscarf de volgende dag te showen. Dat vond ze wel een goed iIMG_9009dee.

scannen0012

Op zaterdag moesten we vroeg uit de veren want Brandir zat in de eerste klas. Keurmeester was Sandy Platt van de Charbonell Deerhounds. Het weer was gelukkig iets beter dan vrijdag, minder wind maar nog wel erg fris. Het zonnetje scheen waterig maar in de loop van de dag werd ze sterker en als de wind er even niet was, was het heerlijk. Brandir zat in de Puppy klas waarin er 11 gemeld waren maar hiervan waren er 8 aanwezig. Hij kon zich niet erg concentreren op het showen, al die Deerhounds om de ring waar hij niet heen mocht was wel erg moeilijk voor hem. Hij keek zijn ogen uit! Maar toch wierp de ringtraining, die ik een paar weken met hem gevolgd had, zijn vruchten af. Het lopen ging prima en af en toe bleef hij ook netjes staan, door de spanning iets te gespannen en hierdoor iets te weinig Deerhound Club OS 6APR13 Image 63 (Nikon ref 136)hoeking tonend maar ik mocht niet klagen want hij werd derde!

Cscarf stond in Open Dog, 10 gemeld, 7 aanwezig. Hij liet zich heel goed showen door mij en ondanks dat hij niet in topconditie was, liep hij als een speer, ik kon hem af en toe amper bijhouden. Hij werd als tweede geplaatst, achter de Crufts winnaar van dit jaar. Uiteindelijk werd hij reserve Best Dog, 45 reuen achter zich latend! c14

Zondag stonden we wederom vroeg op daar ik Betina had beloofd om met Cscarf in de Champion Parade te lopen. Om half tien waren we bij de ring maar er was nog nagenoeg niemand aanwezig. Normaal krijg je op vrijdag bij aankomst een map met alle informatie betreffende zo’n weekend; hoe laat, wat en waar. Erg handig. Maar deze keer hadden we niets ontvangen en moesten we het iedere keer aan iemand vragen met het gevolg dat we af en toe tegenstrijdige informatie kregen. Enfin, we waren duidelijk te vroeg maar dit had het voordeel dat Brandir en Bernice even konden wennen aan de doedelzakspeler. Ze vonden het erg interessant en moesten het van dichtbij bekijken.IMG_9058 Kwart over tien waren de meeste Engelse Kampioenen aanwezig en moest ik voorop met Cscarf achter de doedelzakspeler aan richting de ring. Ik heb dit nu al een aantal keren gedaan en vind dit altijd een erg emotioneel moment. Mary Girling stelde iedere kampioen voor en tijdens de ereronde door de ring werden we door de omstanders beloond met een luid applaus. Hierna snel een kam door Brandir want die was gemeld voor de Maiden Dog or Bitch Class. Hij was wat relaxter, wat gewend aan alle Deerhounds om de ring en showde een stuk beter. Hij werd derde van de vijf en kreeg zijn tweede mooie gele rozet. Een prachtig speeltje!

Na nog even genoten te hebben van het prachtige weer, alle Deerhounds en onze vrienden en bekenden gedag te hebben gezegd, zijn we weer richting Nederland vertrokken. Natuurlijk hadden we weer file in België en kwamen ’s avonds na achten moe maar voldaan thuis. Het was een heel gezellig weekend en de pups hebben weer veel geleerd!

IMG_9037IMG_9095

Cscarf O’Cockaigne is Engels Kampioen!!!

Cscarf is Engels Kampioen!!

Door alle drukte en het reeds vele onderweg zijn, zou ik bijna vergeten om te melden dat onze Cscarf O’Cockaigne eindelijk Engels Kampioen is geworden.

 

Kreeg hij op de tentoonstelling van de Scottish Breeds Canine Club op 31 maart nog een reserve CC van David Murray (deze gaf Cscarf vorig jaar de klas (Limit) op Crufts), tijdens het weekend van 27/29 april kreeg Cscarf zijn derde CC van Stella Blackmore tijdens W.E.L.K.S.

 

Na Wild West v.d. Oelmühle is Cscarf O’Cockaigne de tweede Continentale en eerste Nederlandse Deerhound die Engels Kampioen is geworden.

Wij, en natuurlijk ook zijn eigenaresse Betina Adams, zijn uitermate trots op hem!

Uiterst succesvolle Crufts voor O’Cockaigne!!!

Uiterst succesvolle Crufts voor O’Cockaigne!!!

 

Op vrijdag 9 maart vertrekken Sonja Hansen en ik samen met Calhoun en Cheytah O’Cockaigne richting Birmingham. We logeren net als voorgaande keren bij Betina Adams in haar stacaravan. Betina is de eigenaresse van Cscarf, de broer van Calhoun en Cheytah. De zaterdag besteden we aan het klaarmaken van de hounds voor Crufts, wat foto’s nemen, een goede wandeling en lekker relaxen.

 

 

 

 

 

 

 

 

Zondagochtend vroeg uit de veren, hounds verzorgen en snel richting Birmingham. Voordat de Deerhounds aan de beurt zijn worden er Finse Spitsen in dezelfde ring gekeurd. Dit geeft ons mooi de tijd om nog even met die en gene te praten en ons goed voor te bereiden. Cscarf en Calhoun zijn beiden in de Open Dog gemeld met een entry van 11. Het is een sterke klas met verschillende Engelse Kampioenen erin. Vooraf hadden we besloten dat Sonja Cscarf zou voorbrengen, haar beenlengte past beter bij de snelheid die Cscarf ontwikkelt en zodoende konden zowel Betina als ik van Cscarf genieten terwijl hij zijn fantastische gangwerk toonde.

Al gauw zien we dat de keurmeester Mrs. E.A. MacDonald wel gescharmeerd is van Cscarf en Calhoun maar dat zegt nog niets. Na nogmaals te hebben gelopen gaat ze tot plaatsing over en pakt als nummer één Cscarf!

Ik kan wel een gat in de lucht springen maar mijn vreugde kent geen grenzen als ze daarna mijn Calhoun als tweede aanwijst!

Twee Nederlandse Deerhounds, twee O’Cockaigne broertjes, als eerste twee geplaatst, wie had dat gedacht!

Maar we zijn er nog niet, Cscarf moet natuurlijk terug komen voor beste reu, waarvan er 50 gemeld en aanwezig zijn! Na vele rondjes lopen kan Mrs. MacDonald er toch niet omheen, ze maakt Cscarf Beste Reu en hiermee wint hij het CC!!

Dit is zijn tweede, een derde voor zijn Engels Kampioenschap, zal niet zo moeilijk meer zijn.

Cheytah is eveneens in de Open Class gemeld. Hierin staan 9 teven waarvan 7 Engels Kampioen! Een zeer sterke klas dus. Cheytah laat zich goed door mij showen en ik zie dat Mrs. MacDonald regelmatig naar haar kijkt. Hopelijk worden we geplaatst!

En ja hoor, wij mogen naar de derde plaats! Wat ben ik hier blij mee!!

Beste teef wordt Ch.Drawing Down The Moon to Cusidh van Claire en Elise Cartmell. Deze teef was vorig jaar BOB!

De verkiezing van BOB is daarom ook zeer spannend en boven onze verwachting wordt uiteindelijk onze Cscarf als Beste van het ras aan gewezen.

Tot zover wij weten is tot op heden nog nooit een continentale Deerhound Beste Deerhound op Crufts geworden en dat maakt het extra speciaal!

Betina showt Cscarf in de erering. Vanuit deze enorme Hound Group wordt hij wel geselecteerd bij de laatste 10 maar dan houdt het sprookje op.

Als op een wolk rijden we terug naar Pershore alwaar de Champagne voor “je weet maar nooit” al stiekem koud stond maar zo’n enorm succes hadden we echt nóóit verwacht!!!

Na zo’n lange en emotionele dag is het volgens Calhoun goed rusten op een echt bed!

Een enorme DANKUWEL voor de keurmeester Mrs. E.A. MacDonald voor haar oprechte keuring en Marc Goetstouwers voor de prachtige foto’s.

Archieven