Posts Tagged ‘Cheytah O’Cockaigne’

3 x Internationaal Kampioen voor Schoonheid en Prestatie!!!

 

Caintha in actie tijdens het EKC in Hoope

Een zeer jonge Caintha O’Cockaigne.

Twee jaar geleden heb ik voor Cheytah, Caintha en Calhoun de titel “Internationaal Kampioen voor Schoonheid en Prestatie” aangevraagd.

SONY DSC

Calhoun O’Cockaigne

SONY DSC

Cheytah O’Cockaigne

 

 

Na veel heen en weer gemail mocht ik afgelopen weken de drie bevestigingen eindelijk ontvangen. Hoera!! Het is wel wat triest daar Cheytah niet meer onder ons is, Calhoun helaas niet meer officieel kan mee doen aan coursings en Caintha reeds 11 jaar en bijna 3 maanden is. Het zijn de eerste en tot nu toe de enige Nederlandse Deerhounds met deze titel. Tevens alle drie door mij gefokt en Caintha is de tante van Calhoun en Cheytah, zij zijn broer en zus.

 

 

Om de titel “Champion International de Beauté et Performance” te krijgen moet de hound drie CACIB’s of 2 CACIB’s en 2 reserve CACIB’s hebben behaald in, op z’n minst, 2 verschillende landen onder minstens 2 verschillende keurmeesters. De periode tussen het eerste (reserve) CACIB en de laatste moet op z’n minst 1 jaar en 1 dag zijn. Ook moet de hound op z’n minst aan 3 CACIL evenementen (coursing of rennen) hebben deelgenomen en op z’n minst 1 CACIL of 2 reserve CACIL’s hebben gewonnen.

 

Brandir en Bernice zijn RASZUIVER!!!

O’Cockaigne Deerhounds – raszuivere Deerhounds.

IMG_8060 (2) (800x533)

Sinds vorig jaar is het mogelijk om via de DWZRV een windhond te laten testen op raszuiverheid. Via de volgende link kunt u alles over de voordracht van mevrouw Dr. Wimmer lezen. Vortrag von Frau Dr. Wimmer über den DNA-Test zur Rassebestimmung bei Windhunden…

Voor de Deerhounds kunt u hier Hier können Sie die Ergebnisse der Studie herunterladen (PDF) …  meer vinden.

In onderstaand artikel, geschreven door Dr. Dominique d Caprona, wordt hetzelfde behandeld maar vindt u ook alles over de andere windhonden en halfwindhonden.

http://sloughi.tripod.com/preserving/geneticswesterbredsighthoundsgermany.html

 

Amy

In het afgelopen jaar is gebleken dat er vele hounds niet raszuiver zijn en zoals u zelf kunt lezen/zien, is dit ook het geval bij de Deerhounds. Vorig jaar heeft Sonja haar hounds deel laten nemen aan de test en ook bloed van Cheytah is toen onderzocht. Gelukkig bleek zij raszuiver te zijn.

SONY DSC

 

 

 

Inmiddels zijn we er wel achter dat er meerdere fokkers honden verkopen als zijnde Deerhounds terwijl dit longdogs en/of lurchers zijn. (Een longdog is een kruising tussen windhonden en een lurcher is een kruising tussen een windhond en een ander hond, meestal een herder of terriër.)Caintha 8,5 jaar jong

Een zeer bekende Deerhoundfokker, die al vele decennia in het ras zit, heeft onlangs laten weten dat hij nog nooit een Deerhound met Hubertus-klauwen heeft gezien en ook de kleur ‘wheaten’ is volgens Dr. Jödicke (hij heeft dit in de vorige eeuw al gemeld) al geruime tijd ‘uitgestorven’. Maar er zijn ook ‘grijze’ kruisingen waarbij je in de meeste gevallen aan bepaalde vormen van lichaamsdelen kunt zien dat de hond niet raszuiver is.

Als u de raszuiverheid van uw windhond in twijfel trekt kunt u dit laten testen door wat bloed (EDTA) te laten nemen bij uw dierenarts. Deze moet natuurlijk ook het chipnummer controleren aan de hand van het entingsboekje of de stamboom. Dit moet samen met het door u en uw dierenarts ingevulde formulier, dat u kunt vinden op de site van de DWZRV (www.DWZRV.de → Formulare → DNA-Fingerprint) opgestuurd worden naar Frau Ursula Arnold, Schlierbacher Weg 56, 64678 Lindenfelsen, Duitsland en vergezeld gaan met een schrijven waarin vermeld staat dat het om de “DNA-Test zur Rassebestimmung bei Windhunden” gaat. Als u het ergens anders heen stuurt krijgt u zeer waarschijnlijk geen correcte uitslag. De kosten van de test zijn ongeveer 80, – euro, hiervoor krijgt u later een rekening.

IMG_0208

 Enfin, om in de toekomst alle ellende voor te zijn, hebben we Brandir en Bernice ook maar laten testen en gelukkig blijken ook deze Deerhounds ECHTE Deerhounds te zijn!

 

 

 

Cheytah O’Cockaigne is overleden.

Cheytah O’Cockaigne

2-12-2007     –     24-6-2012

Nu, na een dikke week, kan ik het opbrengen om de wereld op de hoogte te brengen van de vreselijke gebeurtenis die ons is overkomen. We hebben zeer plotseling afscheid moeten nemen van Cheytah. Hierdoor is onze wereld stil gevallen. Onze hoop op pupjes van haar is vervlogen. Hieronder kunt u het relaas van Cheytah’s overlijden lezen, geschreven door Sonja.

 

 

 

 

IN MEMORIAM VAN CHEYTAH

 

2.12.2007    –   24.06.2012

 

4,5 jaar gelden was ik ontzettend blij toen ik uit het nest van de zeer succesvolle Multi Ch. Cute Coney O’Cockaigne de mooiste pup kreeg aangeboden, te meer omdat ik wist hoe kieskeurig Caroline is met haar keuze betreffende de nieuwe puppy eigenaren.

 

Cheytah was de best opgevoede pup die ik ooit gehad heb. Door de vele indrukken uit de “grote wereld” en daarbij die van huize “O’Cockaigne” (waar hondenmelk en honing rijkelijk vloeien) was ze al aardig gevormd.

Van autorijden tot winkelcentrum, van coursingterrein tot kinderspeeltuin, hierdoor trok een goed gesocialiseerde en al zindelijke 3 maanden oude pup bij ons in. Zij charmeerde alle mensen met haar nieuwsgierige, zelfverzekerde en open karakter. Ze was een echt zondagskind!

Het is te veel om op te noemen wat mijn familie, ikzelf, Caroline, Simon en alle vrienden allemaal met haar beleefd en gedaan hebben maar bovenal is ze de laatste 4 jaren waarschijnlijk het belangrijkste in mijn leven geweest.

Op 23 juni, nadat ze haar ochtend wandeling gemaakt had, zakte ze voor haar etensbak in elkaar. Ik reed meteen, met 2 verschillende schoenen aan en zonder autopapieren, naar de dierenarts. Daar kreeg ze de eerste noodzakelijke medische hulp en vervolgens haastte ik me naar een gespecialiseerde kliniek, 90 km verderop gelegen. Ook hier kon men geen exacte diagnose stellen, te meer omdat Cheytah’s ademhaling erg zwak was en men daardoor geen narcose kon geven.

 

Hierna volgde één van de zwaarste nachten van mijn leven. Ik mocht niet meer bij haar zijn. Ze kreeg inmiddels sterke medicijnen en was nauwelijks aanspreekbaar maar ze was niet alleen.

 

De volgende dag was de ademhaling wat stabieler maar de pijn-reflex van haar rechter been was helemaal verdwenen, terwijl de andere reflexen ook steeds zwakker werden. Hierdoor moest men Cheytah onder narcose brengen. Er werd een MRI gemaakt en uit de diagnose kwam de mededeling dat ze een ruggenmerg-infarct had gehad over een lengte van 15 cm en hierdoor waren alle functies uitgevallen. De beslissing om haar uit haar lijden te verlossen werd hierdoor makkelijker gemaakt.

 

Helaas was het voor haar en ons niet weggelegd dat ze voort zou leven in haar kinderen. Maar ze zal altijd de grootste plaats in mijn hart behouden.

 

Haar laatste rustplaats zal op het landgoed van “O’Cockaigne” zijn tezamen bij haar andere 4 benige familie.

 

Sonja

Ik wil in ieder geval Sonja ook via deze weg heel erg bedanken voor wat zij met Cheytah heeft weten te bereiken en voor de ongelooflijk, vele fijne uren die we samen hebben doorgebracht. Ik hoop dat we nog erg vaak vreugde en helaas ook verdriet mogen delen.

Sonja, bedankt!

Het Europees Cousing Kampioenschap in Hongarije.

        Het Europees Coursing Kampioenschap  in Hongarije.

 

 

 

Donderdagochtend, 31 mei, vertrekken we, Sonja en wij, richting Tsjechië. Vlak voor de Tsjechische grens slaan we nog 60 kilo vlees in voor de hounds. Het past maar net in de vier vriezertjes die we bij ons hebben maar het moet net voldoende zijn om onze 8 hounds iedere dag van een normale maaltijd te kunnen voorzien. We blijven een aantal dagen op een leuke camping in het plaatsje Červená Řečice, een eindje onder Praag, overnachten. Het is er zeer spannend want het stikt er van het wild. De oudere dames; Coney, Caintha, Lavinia en nog niet zo oude Silva kunnen wel los. Als ze wat zien zetten ze de achtervolging in maar stoppen al gauw als het terrein wat te ruw wordt of de afstand te groot. Heerlijke wandelingen hebben we daar gemaakt maar de routes op de wandelkaart klopte niet helemaal. Voetpaden die door een vier meter brede en minstens een meter diepe beek gaan kan men slecht volgen. Tussendoor kregen we een paar heftige regenbuien op onze kop en toen we na wat ronddwalen uiteindelijk de goede weg weer hadden gevonden en doorweekt terug kwamen op de camping, was een goede hete douche na het glas sekt erg lekker. In de loop van de zondag rijden we door naar Lipot, daar zou een mooie camping zijn. Read the rest of this entry »

Tüttleben.

         

Tüttleben

 

Zondagmiddag 20 mei ben ik weer thuis en begint de voorbereiding voor drie weken caravannen met daarin een lang weekend Tüttleben en vervolgens het EKC in Hongarije. Na in een record tempo de was te hebben gedaan, hounds hebben laten enten, de caravan te hebben in gepakt, de kippen goed verzorgt en de planten water te hebben gegeven vertrekken we woensdagmiddag 23 mei richting Tüttleben. We overnachten in Dortmund op ons vaste plekje. Donderdagmorgen rijden we verder. Na een paar uur worden we gebeld door Katja Pfanmuller, de voorzitter van Windhondenrenvereniging Tüttleben, PANIEK, de keurmeester die was uitgenodigd om op zaterdag de show te keuren en zondag en maandag de coursing te beoordelen, was ziek geworden en kon niet komen. Read the rest of this entry »

Calhountje, Calhountje …mijn Wereldkampioentje!!! En Coney voor de tweede keer Veteranen Wereld Kampioen!!!

Calhountje, Calhountje mijn Wereldkampioentje!!!

En Coney voor de tweede keer Veteranen Wereld Kampioen!!!

   

Op woensdag 16 mei vertrek ik vanuit Rijsbergen met Calhoun en zijn moeder, Cute Coney, richting Frankfurt. Sonja vertrekt samen met Cheytah vanuit Hermannsburg naar hetzelfde kleine dorpje, Freigericht, voorbij Frankfurt. Hier woont een oude bekende van Sonja en deze heeft ons uitgenodigd voor het avonddiner. Op de parkeerplaats van de begraafplaats kunnen we goed overnachten, het is er zeer rustig en mijn auto kan er veilig blijven staan terwijl wij met Sonja’s kamper verder reizen naar Oostenrijk. Na een gezellige avond vertrekken we donderdagochtend naar Salzburg, alwaar de Wereldtentoonstelling plaats vindt. Sonja heeft een fijne camping gevonden op 16 kilometer afstand van de tentoonstellingshallen en eind van de middag komen we hier aan. Na de gebruikelijke wandeling hebben we nog tijd om de hounds klaar te maken en van het heerlijke weer te genieten onder het genot van een koud biertje.

De vrijdagochtend vertrekken we op tijd richting de hallen maar op twee kilometer afstand belanden we in de file. De tijd tikt voorbij maar voortgang maken we nagenoeg niet. Langzaam slaat de paniek toe, om 10.00 uur vangt Dr.Zilli Orietta uit Italië met de Deerhounds aan en het is al half tien geweest! Tijdens het af en toe twee meter naar voren rijden, haal ik mijn tas op wielen met showspullen uit een zijklep van de camper en gooi die in de camper om vervolgens dat er uit te halen dat ik nodig heb om met Calhoun en Cheytah binnen te komen en te kunnen showen. Intussen wordt Sonja gebeld door Eva Petzold die een zeer verontrustend telefoontje van Monika Rhein kreeg waarin deze mede deelde dat aan de andere kant van de weg ongeveer 3 kilometer voor de afrit naar de hallen een vrachtwagen was omgevallen en dat de weg totaal versperd was. Monika staat hier vlak voor en kan geen kant op! Natuurlijk zijn er vele exposanten door dit ongeval zwaar gedupeerd, ook Monika en de Russin Lemyaskina met twee gemelde Deerhounds en zes Ierse Wolfshonden is niet op tijd in de hal. Het zou je maar gebeuren!!! Vreselijk!!! Ik denk dat ik uit de auto was gesprongen en gewoon was gaan lopen, de auto achterlatend. Read the rest of this entry »

Calhoun, Europasieger 2012!

Op donderdag 10 mei vertrek ik met Calhoun naar Dortmund alwaar op vrijdag de Nationale show en op zondag de Europasieger plaatsvindt. Tijdens de Nationale is het ook mogelijk om een Engels CC te bemachtigen dus dat is wel interessant. Sonja en Angelika zijn ook onderweg naar ons vaste overnachtingsplekje op een paar kilometer afstand van de Westfalenhallen. Hier verblijven we de laatste jaren regelmatig, het is er goed toeven en zeer dicht bij een heerlijk groot park met ernaast gelegen dierentuin, heerlijke wandelingen en hertjes kijken is vaste prik. Vrijdagochtend moeten we vroeg opstaan want om 9.00 uur begint Jill Peak (UK) aan de keuring van de Deerhounds. 4 Reuen en 3 teven zijn gemeld en aanwezig. Het wordt ons al gauw duidelijk dat deze keurmeester niet naar de standaard keurt, met name betreffende het gangwerk heeft ze een zeer vreemde smaak. Uiteindelijk wint de reu met het meest steppende en losse gangwerk en de beste teef vertoont een vergelijkbaar gangwerk. Calhoun en een teefje uit de tussenklas krijgen een ZG, de rest een U. Cheytah (Gebruikshondenklas) krijgt 1U en het CAC en Xena (Kampioensklas), van Angelika krijgt het CACIB maar niet het Engelse CC!! Terwijl de winnende reu met een veel slechter gangwerk wel het CC krijgt! Ook bij de Saluki’s, die mevrouw Peak na de Deerhounds keurt, krijgt alleen de reu het CC terwijl de beste teef wel een U krijgt. Waarom geeft ze dezen dan geen ZG, als zij ze eigenlijk niet kampioensschapswaardig vindt? Deze keuring moeten we maar gauw vergeten.

Zaterdag hebben we de hele dag vrij, heerlijk genieten van het zalige weer en een grote wandeling gemaakt in Hohensyburg. Hier hebben we anderhalf uur onze kuitspieren flink getraind door een behoorlijk steile heuvel te beklimmen en weer af te dalen. Vervolgens hadden we het plan om bij een restaurantje wat te drinken/ijs te eten. Op weg hier naar toe vroegen we aan een man die naar een zonnebadende adder stond te kijken, hoe ver het nog lopen was, ongeveer 500 meter zei hij. Nou, dat was nog zeker 2 kilometer! Daar aangekomen bleek het gesloten te zijn! Arme Lucille (de oudste Deerhound van Angelika), zij is al tien en een half en had het intussen wel gehad. Toen we terug liepen stond de man nog steeds naar de zonnebadende adder te kijken, we hebben maar niets gezegd over het gesloten restaurant, hij had het misschien niet eens begrepen.

Zondag begint de keuring van de Deerhounds om 11.00 uur dus kunnen we op ons gemak ontbijten en de hounds klaar maken voor de show. André van der Broek krijgt 14 Deerhounds te keuren, twee zijn er helaas absent. In de Kampioensklas krijgt Cunamara’s Miles van Eva Petzold 1U en het RCACIB, Stranwith Ebenezer 2U en de winnende reu van vrijdag, Regalflight Tarloch, 3U. Gentom Swan Song krijgt vanuit de openklas 1U en het RCAC en Calhoun wint vanuit de Gebruikshondenklas het CAC, CACIB en wordt Europasieger. De twee teefjes uit de tussenklas krijgen beide een U, Fritzen’s Xena wint de Kampioensklas (3 gemeld, 1 absent) met een RCACIB, Cheytah krijgt 1U en het RCAC vanuit de Gebruikshondenklas en Juma von Blausteinsee wint de openklas (2) met CAC, CACIB, Europasieger en wordt BOB. Daar Cheytah nogal last heeft van haar hormonen en zich absoluut niet wil tonen, zijn we tevreden met het resultaat en nog blijer dat we geen BOB geworden zijn zodat we nog dezelfde middag huiswaarts kunnen keren want woensdag moeten we alweer vertrekken richting Salzburg!

Cheytah O’Cockaigne flikt het weer!!

Cheytah en Calhoun wederom succesvol tijdens de Jahresausstellung te Landstuhl.

 

 

Op 5 mei was de Deerhound Jahresausstellung te Landstuhl met de dag erna een Nationale Coursing. Voor de Jahresausstellung waren 94 Deerhounds gemeld; 30 reuen (2 absent) , 60 teven (3 absent) en 4 pupjes van 4 maanden. Onze keurmeester was Josef Das van de ‘Easy Runner’ Ierse Wolfshonden en Deerhounds uit België.

Het weer zat wederom niet echt mee, regelmatig werden we getrakteerd op een fikse bui, dat was erg jammer want de sfeer is er toch minder door. Maar niet bij ons in de tenten!

Sonja had weer een prachtige advertentie voor mij in elkaar geknutseld, deze was strategisch over twee pagina’s tussen de reuen en teven in geplaatst. “Jammer” dat het de enige kenneladvertentie was, het fleurt zo’n catalogus wel wat op. Sonja, mijn dank voor je fantastische werk!

Bij de reuen kwamen Finrod von Averlon vanuit de Tussenklas (3), Calhoun O’Cockaigne vanuit de Gebruikshondenklas (4) en Landlord von der Oelmühle vanuit de Openklas (8) terug voor het CAC. Deze ging naar Finrod, Calhoun kreeg het reserve CAC. Voor beste reu ging de strijd tussen de veteranen reu, Aogh Caoinlan, de reu uit de Kampioensklas, Stranwith Ebenezer en Finrod. Beste reu werd uiteindelijk Aogh, een nog extreem fitte negen jarige reu met een uitermate sound en soepel gangwerk. Werkelijk fantastisch!

Vermeldingswaardig is ook dat 10 van de gemelde reuen (3 van deze reuen zijn Europees Coursing Kampioen!) ook waren gemeld voor de coursing de volgende dag alwaar 12 Deerhoundreuen de strijd met elkaar aan gingen. Hierover straks meer.

Van de 7 veteranen teven waren er 6 die een coursing verleden hebben waaronder twee Europese Kampioenen! De beste veteranen teef was Aiobgraine Caoinlan, een zus van de veteranen reu! Ook weer met een prachtig gangwerk en uitermate fit. Zij werd later ook Veteranen BOB. Coney werd derde in deze klas en Caintha mocht de ring verlaten, wel met een U.

Ook Oma amy had ik gemeld, in de Buiten Concurentie Klas. Josef werd er helemaal emotioneel van om deze oude dame te mogen zien. Hij schreef een prachtig keurverslag waar je de tranen van in de ogen krijgt. Een waardige afsluiting van Amy’s showcarriëre!

Voor het CAC kwamen Chelsea von der Sillerquelle uit de Tussenklas (3), Carrie Randis Irater vanuit de Openklas (13-3 absent)en Cheytah O’Cockaigne vanuit de Gebuikshondenklas (6) tegen elkaar uit en dit won Cheytah! Hierna werd gestreden voor  Beste Teef. Hiervoor kwamen Aiobgraine (veteraan), Fritzens Xena (Kampioensklas) en Cheytah terug en wederom, net als vorig jaar, werd Cheytah Beste Teef.

Cheytah O’Cockaigne wint Best Of Breed te Hoope.

Cheytah O’Cockaigne wint Best Of Breed te Hoope.

Traditie getrouw, sinds 1998, gaan we met de Paasdagen naar Hoope (Duitsland). De combinatie van show en coursing vinden wij nou eenmaal het toppunt van bezig zijn met de hounds. Het is altijd erg gezellig daar en het weer kan verschillen van sneeuwstormen en -20 tot in je T-shirtje in het zonnetje zitten. Helaas hadden wij besloten vanwege het slechte coursinggedrag van onze Calhoun om dit jaar niet naar Hoope af te reizen. Natuurlijk had ik daar al gauw spijt van. Ook Sonja had Cheytah en Silva afgemeld voor de coursing maar zou wel naar de show gaan. Deze vond plaats op Goede Vrijdag, 6 april. Er waren 25 Deerhounds, 6 reuen en 19 teven, aangemeld voor de Duitse keurmeester Gunther von Lehn. Gelukkig keurde deze keurmeester wat strenger dan doorgaands en kregen 11 hounds een Uitmuntend, de rest Zeer Goed wat eigenlijk voor een aantal nog veel te hoog is. Hierover binnenkort meer.

Cheytah was in de Gebruikshondenklas gemeld en won deze. Even later werd ze Beste teef en hierna Beste van het ras. In de eindkeuring werd ze geselecteerd tot bij de laatste vijf. Sonja was in ieder geval niet voor niets naar Hoope afgereisd!

Babenhausen 25 maart 2012

Op vrijdag 23 maart vertrekken we richting Babenhausen (Duitsland). Het is de eerste coursing van dit jaar en gelijk een DWZRV-Sieger coursing. We zijn zeer benieuwd wat Calhoun na de lange winterpauze gaat doen; start hij weer vol enthousiasme of laat hij het weer afweten? Het weer is schitterend, volop zon met een temperatuur van rond de 20 graden. Helaas word ik gepest door een griepje en kan hierdoor niet echt genieten van de prachtige omgeving met z’n vele wandelmogelijkheden. Oma Amy is natuurlijk ook van de partij en geniet weer volop van het uitje. Ze legt ettelijke kilometers af per dag en vindt het weer heerlijk om iedereen en alles te begroeten en te besnuffelen.

Zoals verwacht is Caintha vanaf de eerste ochtend al aan het piepen en hoe vaak we het haar ook zeggen dat ze niet mag lopen, ze blijft het doen. Vooral zondagochtend, als de Deerhounds aan de beurt zijn, heeft ze het moeilijk.

Op zondag lopen dus de Deerhounds. Er zijn er 18 gemeld en 16 aanwezig waarvan 2 reuen: Cunamara’s Miles van Eva Petzold en Calhoun. Ze lopen in de derde course. Calhoun toont zich zoals gewoonlijk zeer enthousiast maar als ik hem los laat bij de start loopt hij de eerste 50 meter zeer twijfelachtig. Daarna geeft hij gas en loopt fantastisch, Miles heeft het nakijken. Read the rest of this entry »

Uiterst succesvolle Crufts voor O’Cockaigne!!!

Uiterst succesvolle Crufts voor O’Cockaigne!!!

 

Op vrijdag 9 maart vertrekken Sonja Hansen en ik samen met Calhoun en Cheytah O’Cockaigne richting Birmingham. We logeren net als voorgaande keren bij Betina Adams in haar stacaravan. Betina is de eigenaresse van Cscarf, de broer van Calhoun en Cheytah. De zaterdag besteden we aan het klaarmaken van de hounds voor Crufts, wat foto’s nemen, een goede wandeling en lekker relaxen.

 

 

 

 

 

 

 

 

Zondagochtend vroeg uit de veren, hounds verzorgen en snel richting Birmingham. Voordat de Deerhounds aan de beurt zijn worden er Finse Spitsen in dezelfde ring gekeurd. Dit geeft ons mooi de tijd om nog even met die en gene te praten en ons goed voor te bereiden. Cscarf en Calhoun zijn beiden in de Open Dog gemeld met een entry van 11. Het is een sterke klas met verschillende Engelse Kampioenen erin. Vooraf hadden we besloten dat Sonja Cscarf zou voorbrengen, haar beenlengte past beter bij de snelheid die Cscarf ontwikkelt en zodoende konden zowel Betina als ik van Cscarf genieten terwijl hij zijn fantastische gangwerk toonde.

Al gauw zien we dat de keurmeester Mrs. E.A. MacDonald wel gescharmeerd is van Cscarf en Calhoun maar dat zegt nog niets. Na nogmaals te hebben gelopen gaat ze tot plaatsing over en pakt als nummer één Cscarf!

Ik kan wel een gat in de lucht springen maar mijn vreugde kent geen grenzen als ze daarna mijn Calhoun als tweede aanwijst!

Twee Nederlandse Deerhounds, twee O’Cockaigne broertjes, als eerste twee geplaatst, wie had dat gedacht!

Maar we zijn er nog niet, Cscarf moet natuurlijk terug komen voor beste reu, waarvan er 50 gemeld en aanwezig zijn! Na vele rondjes lopen kan Mrs. MacDonald er toch niet omheen, ze maakt Cscarf Beste Reu en hiermee wint hij het CC!!

Dit is zijn tweede, een derde voor zijn Engels Kampioenschap, zal niet zo moeilijk meer zijn.

Cheytah is eveneens in de Open Class gemeld. Hierin staan 9 teven waarvan 7 Engels Kampioen! Een zeer sterke klas dus. Cheytah laat zich goed door mij showen en ik zie dat Mrs. MacDonald regelmatig naar haar kijkt. Hopelijk worden we geplaatst!

En ja hoor, wij mogen naar de derde plaats! Wat ben ik hier blij mee!!

Beste teef wordt Ch.Drawing Down The Moon to Cusidh van Claire en Elise Cartmell. Deze teef was vorig jaar BOB!

De verkiezing van BOB is daarom ook zeer spannend en boven onze verwachting wordt uiteindelijk onze Cscarf als Beste van het ras aan gewezen.

Tot zover wij weten is tot op heden nog nooit een continentale Deerhound Beste Deerhound op Crufts geworden en dat maakt het extra speciaal!

Betina showt Cscarf in de erering. Vanuit deze enorme Hound Group wordt hij wel geselecteerd bij de laatste 10 maar dan houdt het sprookje op.

Als op een wolk rijden we terug naar Pershore alwaar de Champagne voor “je weet maar nooit” al stiekem koud stond maar zo’n enorm succes hadden we echt nóóit verwacht!!!

Na zo’n lange en emotionele dag is het volgens Calhoun goed rusten op een echt bed!

Een enorme DANKUWEL voor de keurmeester Mrs. E.A. MacDonald voor haar oprechte keuring en Marc Goetstouwers voor de prachtige foto’s.

Haloween coursing te Landstuhl

Haloween Coursing te Landstuhl.

Op zondag 30 oktober zouden de Deerhounds lopen dus op zaterdag konden we nog een heerlijke boswandeling maken. Oma Amy moest op de caravan passen terwijl wij twee en een half uur over een gigantische steile berg zijn geklauterd. Onze spieren waren in ieder geval weer eens goed getraind!Ook bij Landstuhl is de start van de course op een veldje naast de renbaan. Vervolgens gaat de haas door een opening van de omheining van de renbaan het middenterrein op. Als de hounds goed volgen totaal geen probleem. Na een rondje op het middenterrein gaat de haas door een andere opening in de omheining weer het naastgelegen veldje op. Een aantal hounds schieten de laatste opening voorbij maar meestal corrigeren ze zichzelf en komen ze er toch goed uit. Op zondag dus 11 Deerhounds aan de start. In de derde course zitten Silva en Calhoun. Calhoun start prima en loopt fantastisch. Hij belandt met 80 punten op een gedeelde tweede plaats. In de vierde course zit Cheytah met Chabibi’s Nice. Nice is een zeer jonge, enthousiaste meid die goed volgt, Cheytah is schijndrachtig en red het niet qua snelheid. Ze denkt slim te zijn maar schiet hierdoor de uitgang voorbij en is de haas kwijt. Ze blijft wel kijken en zoeken maar bedenkt niet dat ze door de opening moet gaan. Nice krijgt 83 punten en Cheytah 47, gelukkig geen “afwijzing voor de dag”! In de volgende course zitten Celina of Albainn van Gerd Zekert en mijn Caintha. Nu moeten we goed oppassen bij de opvang want Celina heeft al eerder een diskwalificatie gehad wegens ongehoord gedrag. Maar ik hoef mij geen zorgen te maken. Caintha loopt zeer slim en is super snel, als ze vlak bij de uitgang is loopt ze voorop en vlak achter de haas. Hierdoor schiet ze de uitgang voorbij maar ziet in haar ooghoek dat de haas rechtsaf sloeg. Ze twijfelt geen moment, duikt onder de draadafrastering van de baan door, neemt een enorme sprong over de dichte omheining en belandt op het veldje waar de haas zijn parcours vervolgt. Zeer spectaculair! Helaas zit de jury te slapen, denk ik, want ze kreeg toch maar 61 punten. Celina had kennelijk alleen maar naar Caintha gekeken en niet naar de haas want die liep nog steeds op het middenterrein rond te springen terwijl Caintha de kill maakte. Toch kreeg zij nog 57 punten. Jury …, ik snap er niets van (en dat is maar goed ook!). In de tweede omloop loopt Caintha weer met Celina, ook nu houdt Celina er halverwege mee op en dat levert haar een “afwijzing voor de dag” op. Calhoun start met Cunamara’s Mango van Eva Petzold. Mango vliegt er vandoor en Calhoun blijft staan. We hebben nog de hoop dat hij alsnog door de uitgang het middenterrein op schiet maar ook dat gebeurt niet. Ook Calhoun krijgt een “afwijzing voor de dag”. Cheytah staat alleen ingedeeld en krijgt als begeleidhond eentje die ook blijft staan. Cheytah gaat goed van start maar bij de eerst doorgang blijft ze staan. “Afwijzing voor de dag”. Daar rij je dan met twee man, bij elkaar bijna 2400 kilometer voor, om met twee “afwijzingen voor de dag” weer naar huis te gaan!!!

Gelukkig had de acht en een half jarige Caintha de familie eer nog een beetje gered. Bij de prijsuitreiking werd van haar voor de laatste keer afscheid genomen, dit was haar laatste wedstrijd. Caintha is altijd een zeer betrouwbare en uitmuntende courser geweest.

Caintha, 8,5 jaartjes jong

Ze heeft in totaal aan 77 wedstrijden meegedaan in vele landen en daarnaast zeer vele “fun”coursings.  Ze heeft aan 5 Europese Kampioenschappen meegedaan en is hierbij 2 keer op de tweede plaats en 1 keer op de vijfde beland. Ze draagt verschillende schoonheid- en coursing titels en is na Calhoun (haar neefje) de tweede Deerhound in Nederland die recht heeft op de titel “Kampioen voor Schoonheid en Prestatie”. En dat heeft ze verdiend!

Cheytah is niet drachtig.

Rosslyn Magi Among Shagied

Op 29 en 30 september wordt Cheytah gedekt door Rosslyn Magi Among Shagied. Ik viel onder andere op deze 8 jarige reu vanwege zijn gelijkenis met Oma Amy. Een grote, krachtige, donkere reu die voor zijn leeftijd zeer energiek is. Met weinig foutjes die bij Cheytah niet aanwezig zijn en omgekeerd. Maar helaas mag het niet zo zijn, Cheytah is niet drachtig.

 

3 shows in 1 weekend

Van 1 tot en met 3 september waren er drie shows in het WTC expo te Leeuwarden. Op donderdag de CAC-show, vrijdagavond The Sighthound Evening Specialty en op zaterdag de FCI Centenary European Dog Show. Woensdagmiddag arriveerden we alle drie, Sonja Hansen, Angelika Evertz en ik op een heerlijke camping in de buurt van Leeuwarden. Hier konden we tenminste ook goed met de hounds wandelen.

Toen wij donderdagmorgen in de hal aankwamen dachten we eerst dat we verkeerd waren. Er was geen windhond te zien en op het bord bij de ring stond nog niets vermeld. Bij de ringen om ons heen liepen alleen maar Spaniëls en Retrievers. Toch maar neergestreken en even later verscheen er een Galgo. Toen het ringpersoneel kwam duurde het nog ontzettend lang voordat er op het bord verscheen welke rassen er gekeurd zouden worden. Eerst werd er nog een verkeerd velletje opgehangen zodat vele mensen dachten dat hun ras eerst gekeurd zou worden maar omdat wij bij dit bord zaten kon ik die mensen uit de droom helpen want eerst zouden de Galgo en de Deerhounds hier gekeurd worden. André van de Broek keurde de enige Galgo en 9 Deerhounds. 1 Jeugd Deerhound was absent. Beste reu werd Calhoun en beste teef en BOB werd Fritzens Silver Cloud van Sonja. Silva werd met dit CAC Nederlands Kampioen. Cheytah kreeg het reserve CAC en Coney werd tweede in de Veteranenklas.

Calhoun foto: Nel van Wijngaarden

De Evening Specialty op vrijdag vond ik een heel geslaagd feest. De opening van deze show was spectaculair doordat de “Barzoi Clubzanger” het Wilhelmus op zeer mooie wijze ten gehore bracht. Gedurende de hele avond verzorgde hij een heerlijk muziekje wat de sfeer zeker ten goede kwam. Mensen liepen mee te zingen en te dansen en dat in combinatie met de vele zeer mooie en passende kledij, zorgde dit toch wel voor een hele aparte atmosfeer. 10 Deerhounds waren er gemeld voor keurmeester Dhr. A Landarte uit Uruguay. Beste reu en BOB werd Calhoun en beste teef werd zijn moeder, Cute Coney O’Cockaigne. Cheytah kreeg het reserve CAC.

Op zaterdag was de Centenary European Dog Show en werd ons ras gekeurd in de IJshal. Hier werden alleen maar windhonden gekeurd, lekker rustig, dat wel maar er hing totaal geen sfeer. De 10 aangemelde Deerhounds werden gekeurd door Dhr. Espen Eng uit Noorwegen. Voor Cheytah en Calhoun geen succes maar Coney kreeg het reserve CAC en werd beste Veteranen teef. In de erering werd Coney 2de beste Veteraan van een stuk of 40 veteranen! Hiermee werd Coney dus ook FCI Centenary European Dog Show Veteran Winner en Nederlands Veteranen Kampioen!

Coursing Show Combinatie in Kronenberg

13 en 14 augustus vindt het combinatie weekend van Coursing vereniging “t Haasje plaats te Kronenberg. Op zaterdag de (onofficiele) show waarvoor alleen Calhoun en Cheytah gemeld zijn. Op zondag dus de coursing. Het is raar maar waar, onze hounds lopen al ettelijke jaren niet goed op dit terrein. Wat er aan mankeert weten we niet, misschien niet spannend genoeg, te overzichtelijk, wat hindernissen doen misschien wonderen. Als eerste met Schoonheid en Prestatie eindigt Cheytah, tweede wordt Fritzens Silver Cloud, derde Caintha en als vierde eindigt Calhoun, ook met Schoonheid en “Prestatie”.

Cheytah Belgisch Kampioen

24 juli Van uit Sevenum reizen we de volgende dag naar Luik want Cheytah heeft nog 1 Belgisch CAC nodig. Helaas vindt de keurmeester, mevrouw Hanlon-Carroll uit Ierland, Cheytah niet mooi genoeg en krijgt ze het reserve. Calhoun wordt beste reu.Begin november valt echter het doorgeschoven CAC van Cheytah in de bus dus is ze toch nog Belgisch Kampioen geworden dit jaar!

Windhonden show Sevenum

23 juli Windhonden CAC-show te Sevenum. Voor deze buiten show zijn 7 Deerhounds gemeld voor keurmeester Wim Wiersma. Sonja en ik zijn aanwezig met Calhoun, Cheytah en Coney. Calhoun wordt beste reu, Cheytah beste teef en BOB en Coney krijgt haar eerste Utje in de Veteranenklas.

Europees Kampioenschap Coursing te Oirschot

16 & 17 juli:  Europees Kampioenschap Coursing te Oirschot. Aangemeld waren er 18 teven en 14 reuen, 2 teven en 4 reuen absent. Wat ons feestje had moeten worden is voor de medewerkers een drama geworden. Ik wil er dan ook niet te veel over schrijven,
het liefste “delete” ik alles. Voor degenen die alles willen weten verwijs ik naar de blogjes van Annemarie Rouw (www.ballisticwhippets.web-log.nl) en Lisette van de Kerkhof (www.princevalerio.blogspot.com).

Mijn Calhoun is nogal een zeer gevoelig typetje, hij raakt bijvoorbeeld totaal van slag als er een hond of mens gilt van pijn. Zo voelde hij dus ook de enorme stress bij ons vanwege de slechte organisatie. Vrijdagmiddag liep hij te huilen terwijl ik honderd meter verderop bezig was de standhouders te overtuigen dat ze moesten blijven staan waar ze stonden. We moesten allemaal verkassen omdat de catering dat wilde, deze dreigde geen muntjes uit te delen voor de medewerkers. Pure chantage. Enfin, Calhoun helemaal van slag, ik helemaal van slag en dus de coursingvooruitzichten kapot. Zaterdagmorgen merkte ik het al gelijk aan Calhoun, hij was niet wild-enthousiast. Hij startte slecht en liep halverwege het veld maar een beetje heen en weer te
springen. Kans verkeken maar ik begreep hem zo goed, het deed alleen maar pijn omdat hij het eigenlijk zo’n ontzettend leuk spelletje vindt maar door de stress niet kon. Cheytah is heel anders, die trekt zich nergens iets van aan, en zij liep fantastisch. Na de eerste omloop stond ze op een gedeelde derde plaats. Mijn Caintha werd weer “ondergewaardeerd” en eindigde als één van de laatste. Eén Noors teefje, Manticorn’s Josefin hield het voor gezien en de Franse teef, Entre Ciel Et Terre Du Triple Bois kreeg zo weinig punten dat ze geen tweede keer meer mocht lopen. Voor de tweede omloop was er wat consternatie over de indeling bij
de reuen. Uiteindelijk liepen er een aantal reuen met dezelfde partner als ’s morgens, jammer maar voor de hounds maakt het gelukkig weinig uit. We hadden besloten dat Sonja Calhoun zou starten, misschien zou hij dan makkelijker lopen. En ja hoor, hij startte iets beter en liep ook met meer enthousiasme. Voordat Cheytah van start kon gaan duurde het door een haasbreuk en omdat er een nieuw haas aan moest, allemaal veel te lang. Je zag het enthousiasme in haar afnemen. Zonde, ze liep duidelijk minder dan ze kan. Manticorn’s Julia, een zusje van het Noorse teefje dat er ’s morgens de brui aan gaf, kreeg ’s middags een diskwalificatie (en daarvoor kom je dan helemaal uit Noorwegen!) evenzo haar partner Celina of Albainn van Gerd Zekert. De laatste teven courses heb ik niet gezien, Caintha had al gelopen en was door en door nat, stond te rillen en wilde gewoon weg, naar de caravan. Ik was de regen intussen ook meer dan zat, dus toen Cheytah gelopen had zijn we gauw naar de caravan gegaan,
hebben de hounds goed afgedroogd en vervolgens een borrel genomen. De prijsuitreiking was pas ’s avonds na tienen in het donker, in de stromende regen. Bij de Chart Polski’s werd het verkeerde volkslied afgespeeld en bij de Deerhound reuen werd het volkslied zonder de winnaar gedraaid. Dit was voor enkele van ons de druppel die de emmer deed overlopen, een organisatie die niet eens weet hoe een prijsuitreiking hoort te verlopen. Wat een blamage!! Bij de reuen werd Cunamara’s Miles van Eva Petzold uit Duitsland  Europees Kampioen Coursing 2011 met het CACIL en belandde Calhoun toch nog op de zesde plaats met het CACNL. Bij de teven pakte Queen Qumolly Qwinta of Dirty Mind van Eva Vobornikova uit Tsjechië de titel en het CACIL + CACNL en Cheytah werd toch nog vijfde. Het verschil tussen Queen Qumolly en Cheytah was maar 5 punten!

FCI Centenary World Dog Show te Parijs

8 juli: FCI Centenary World Dog Show te Parijs. 22 Deerhounds gemeld 4 absent. Calhoun wordt tweede met het Res. CACIB, Cheytah wordt derde en Cute Coney houdt de familie-eer hoog en wordt Veteranen Wereld Kampioen. Een zeer teleurstellende show, temeer omdat dezelfde keurmeester vorig jaar Calhoun en Cheytah boven nagenoeg dezelfde aanwezige Deerhounds liet winnen.

Championnat de France

7 juli: Championnat de France te Parijs. 23 Deerhounds gemeld 1 absent. Calhoun wordt beste reu, Cheytah krijgt 1U in de Kampioensklas en Cute Coney 1U in de Veteranenklas.

Show en CACIL coursing te Tuttleben

10, 11 & 12 juni: Show en Internationale CACIL coursing te Tuttleben (D). Voor de show op vrijdag zijn 15 Deerhounds gemeld. Calhoun wordt beste reu met het CAC, Cheytah krijgt het CAC en Caintha het reserve CAC. BOB wordt Fritzens Silver Cloud van Sonja Hansen. Op zondag lopen 6 reuen en 10 teven de coursing. Calhoun wordt derde met het Res. CACIL, Cheytah zesde en Caintha negende bij de teven.

Jahresausstellung Deerhounds te Greppin

Cheytah en Calhoun, beste teef en beste reu tijdens de Jahresausstellung te Greppin. Foto R. Schwab

2 juli: De Jahresausstellung van de Deerhounds te Greppin in het voormalige Oost Duitsland. Helaas waren er maar 52 Deerhounds gemeld, 18 reuen voor Sue Piggot en 34 teven voor Mary Girling. 2 reuen en 1 teef waren absent. 1 reu kreeg een diskwalificatie wegens ongehoord gedrag in de ring. Het ongelooflijke gebeurde toen Calhoun beste reu, Cheytah beste teef, BOB en BIS werd en ze samen tot beste koppel verkozen werden. En dat allebei vanuit de Gebruikshondenklas! Zo’n uitslag heeft de Jahresausstellung nog nooit gehad!

Beste koppel tijdens Jahresausstellung te Greppin

3 juli vond de LCO coursing plaats. Aanvankelijk 6 reuen en 11 teven gemeld maar 1 reu en 2 teven werden teruggetrokken dus liepen ze gemengd. Er waren zeer spectaculaire courses te zien daar het een zeer spannend parcours was. Cheytah werd tweede en Calhoun beste reu en vierde. Beide ontvingen de prijs voor Schoonheid en Prestatie.

FCI Jahrhundertsieger Show te Dortmund

8 mei: FCI Jahrhundertsieger Show te Dortmund (D), Calhoun wordt tweede met Res. CACIB en Cheytah behaalt het CACIB en de titel FCI-Jahrhundertsiegerin

CACIL coursing te Wismar

1 mei: Internationale CACIL coursing te Wismar (D). 9 Deerhounds aan de start. Cheytah behaalt hier het CACC en CACIL. Calhoun wordt derde met het reserve CACC en Caintha werd achtste.

Calhoun Duits Coursing Kampioen

Cheytah in Hoope

22, 23 & 24 april: Hoope (D). Vrijdag de show, 18 Deerhounds gemeld. Calhoun wordt BOB en Cheytah beste teef. Zondag vindt de DWZRV siegercoursing plaats, er zijn 24 Deerhounds gemeld. Cheytah loopt in de eerst omloop de sterren van de hemel maar raakt in de tweede omloop tot twee maal toe het haas kwijt en verliest hiermee alle kans op plaatsing. Calhoun daarentegen behaalt zijn vierde CACC en mag zich hiermee Duits Coursing Kampioen noemen. Caintha werd tiende.

Calhoun in Hoope

Archieven