o'cockaigne

Afgelopen week was Sonja hier met Bernice. Zodra Sonja het terrein op kwam rijden met haar camper had Calhoun het in de gaten en begon te gillen. Ik was nog net op tijd om de onderdeur dicht te doen zodat Sonja op een normale manier het terrein op kon rijden en de camper kon parkeren. Hier in huis was het een kabaal van je welste, allen stonden te dringen om Sonja te verwelkomen. Toen Sonja de camperdeur open deed en Bernice eruit liet, rende deze regelrecht naar ons toe en nadat ik de onderdeur had geopend was het dikke pret voor Bernice en Brandir. Deze twee hebben we het eerste uur niet meer gezien.

Omdat ik Oma Amy niet te lang alleen wil laten daar ze wel op kan staan als ik niet thuis ben, hebben we pas op vrijdagmiddag een grote wandeling kunnen maken. Simon was weer thuis (na een tripje Engeland en Spanje voor zijn werk) dus we konden met een gerust hart de deur uit. Hup, alle 8 hounds in de auto en richting Schijf. Het was heerlijk weer en de hounds genoten duidelijk. Alleen Calhoun baalde want hij moest aan de riem blijven vanwege een blessure aan een teen. Het was wel heel relaxed wandelen want de jager zat aan de riem, de twee jongsten (6 maandjes) waren met elkaar bezig en de anderen zijn zo oud dat ze niet jagen als ze niets zien.

Na zo’n wandeling is het natuurlijk goed rusten …….

…alhoewel niet voor lang!