Amy is 13 jaar jong!!

Edle Emmy vom Welzerberg,

Amy is 13 jaar!!

 

 

 

Vandaag viert Oma Amy haar dertiende verjaardag! Ze is nog steeds “the leader of the pack” en laat duidelijk merken wie er wel en wie er niet bij haar in de buurt mag komen. Haar lievelingsdochter Cwillyaigne en kleinzoon Calhoun zijn favoriet maar Cody, haar zoon van 9 jaar die sinds kort weer bij ons woont, moet een gepaste afstand bewaren. Een kort maar duidelijk brommetje zegt genoeg.

Erg aktief is Oma Amy niet meer, twee keer per dag een stukje lopen is meer dan genoeg, vindt ze. En zij bepaalt wanneer, waarheen en hoe lang. ’s Morgens heeft ze het vaste ritueel dat ze pas wil gaan lopen als ze haar plakjes kaas heeft gehad. En dan moet het ook direkt natuurlijk! Dit gaat als volgt; na het uitlaten van de anderen, krijgen de hounds eerst te eten, vervolgens ga ik ontbijten. Op het moment dat ik alles op tafel leg, gaat Amy’s snoet omhoog en houdt ze me nauwlettend in de gaten. Als ik de kaasschaaf ter hand neem wordt haar nek ineens een stuk langer, vervolgens krijgt ze twee plakjes kaas die ze zonder te kauwen doorslikt. Dan is het even goed. Na twee minuten, als ik mijn eerste stukje brood met kaas heb belegd, begint ze te piepen. “NU” moet ze een plas doen. Ik moet dan alles weer opruimen want sinds kort jat Cwillyaigne alles wat eetbaar is, en ga dan met Amy naar buiten. Cody en Calhoun lopen standaard als lijfwachten van de oude dame mee. Zodra Amy gedaan heeft wat ze moet doen, keert ze om en loopt naar huis. Dan mag ik verder gaan met mijn ontbijt.

De hele dag hoor of zie je haar amper. Als je in haar buurt komt wordt er meestal wel een poot uitgestoken wat inhoudt dat ze even geknuffeld wil worden, ze reageert zelf dan ook heel aanhalig. Vindt ze het genoeg dan blijft ze doodstil liggen of duwt je gewoon weg.

Als mevrouw vindt dat het etenstijd is piept ze, evenzo als zij dorst heeft . Ze moet dan natuurlijk op haar wenken bediend worden en vooral ’s avonds flikt ze het om om de 5 minuten te piepen en dan ook een paar slokjes water te nemen. Ze zal echt niet voor een half uur tegelijk genoeg drinken.

Oma Amy is in de loop der jaren steeds banger van onweer geworden. Als dit ’s avonds laat of ’s nachts gebeurt, wil ze bij ons op bed. En laat ze maar want ze blijft de hele nacht spoken als je het niet toelaat. Het enige probleem is dat ik ze er de volgende ochtend met geen tien paarden meer vanaf krijg!! Ze vindt het echt héééérlijk, zo’n waterbed.

Opstaan voor zo iets onbenulligs als plassen kost altijd veel tijd. Ik moet ze dan wel twintig keer roepen maar heeft ze door dat we met de caravan weg gaan, dan hoef ik haar maar één keer te roepen en staat ze als eerste bij de auto. Ik hoop dat we dat nog erg vaak mogen meemaken!

Van links naar rechts: Cwillyaigne (7 jaar), Caintha (9 jaar), Amy (13 jaar), Calhoun (4 1/2 jaar), Coney en Cody (beide ook 9 jaar).

Comments are closed.

Archieven