o'cockaigne

Nadat ik had besloten dat Cytaugh goed genoeg was om er ooit eens een nestje mee te fokken, heb ik een paar jaar gezocht naar een geschikte reu. Helaas kon ik die niet vinden; de reu in kwestie stond niet meer ter beschikking, de reu was al te vaak gebruikt, de reu compenseerde niet Cytaugh’s fouten of had fouten die ik absoluut niet wilde hebben of de bloedlijn op zich beviel me niet. In ieder geval wilde ik dat alles niet. Dus plan wijzigen; in plaats van eerst een normale dekking met een levende reu had ik besloten om Cytaugh te laten insemineren met het 27 jaar oude diepvriessperma van Argyll Bryan from the Market Garden, één van mijn eerste reuen.

Natuurlijk had ook Argyll zijn fouten maar ik hoop dat in combinatie met Cytaugh deze afgezwakt of teniet worden gedaan. Argyll had in ieder geval een heerlijk karakter, vond coursing en show geweldig, blinkte uit in gangwerk en uitstraling en had geen hartproblemen, kanker of Cystinuria.

Vervolgens begon het zoeken naar een arts die ervaring had met het insemineren bij windhonden. Ik kreeg adressen in Noorwegen, Zweden, Denemarken en Duitsland en na veel heen en weer gemail besloot ik voor Duitsland, Hannover. Mede omdat Cytaugh niet zo van reizen houdt. Dr. Goericke-Pesch had ervaring met windhonden (ze heeft zelf Greyhounds) en reageerde adequaat op mijn mailtjes.

Toen Cytaugh op 2 oktober loops werd, heb ik geprobeerd haar te laten onderzoeken in Sleeuwijk. Dit was een drama; madam gilde de hele kliniek bij elkaar en stond niets toe. De dag erop weer geprobeerd en door een vlugge vakkundige handeling kon er een uitstrijkje gemaakt worden. Een paar dagen later kreeg ik de uitslag dat ze schoon was en geen antibioticakuur nodig had. Op maandag 8 oktober voor de eerste keer progesteron geprikt; 0,31 – donderdag was het 0,983, dus hard stijgen deed het niet. Daar ik geen risico’s wilde nemen, heeft Simon vrijdag Argyll’s sperma opgehaald in Utrecht. In de container zou het ongeveer een week bevroren blijven. Na overleg met Dr. Goericke-Pesch heb ik zaterdag 13 oktober weer bloed laten prikken en heb dit mee genomen naar huis. Zondag ben ik afgereisd naar Sonja alwaar ik de rest van de week zou verblijven. Voor maandag had ik een afspraak in Hannover waar ze Cytaugh weer zouden proberen te onderzoeken en de progesteronwaarde van zaterdag en deze maandag zouden testen. Het inwendige onderzoek verliep redelijk goed en de progesteronwaarde bleek goed te zijn gestegen, die van zaterdag was dik over de 9 en van maandag over de 13. Er werd een afspraak gemaakt voor inseminatie op woensdag en donderdag.

Ook Brandir en Chidish gaven aan dat dit de juiste dagen waren; ze hadden op maandag niet gejengeld toen ik met Cytaugh naar Hannover was maar toen ik woensdagochtend vertrokken was met Cytaugh hebben ze heel Hermannsburg getrakteerd op een concert. De inseminatie verliep goed, beide dagen, en nu maar afwachten, over vier weken maken we een echo en weten we of er kleine Argylltjes de Deerhoundwereld komen verrijken.

De gegevens en stambomen van Argyll en Cytaugh kunt u vinden bij ‘O’Cockaigne Deerhounds’ – ‘Onze Deerhounds’.